Home

Bij de keuze voor alternatieve geschillenbeslechting dient men zich niet alleen bewust te zijn van de aan die keuze verbonden financiële consequenties, maar ook dat de mogelijkheden tot aantasting van de gegeven beslissingen (beroep) beperkt zijn.

In de praktijk komen wij steeds vaker tegen dat partijen voor een wijze van alternatieve geschillenbeslechting kiezen. Daarbij kan gedacht worden aan mediation, arbitrage, bindend advies, deskundigenbericht et cetera. Alternatieve geschillenbeslechting heeft - veelal - het voordeel dat specifieke deskundigheid aanwezig is, de procedure minder formeel en de doorlooptijd korter kan zijn. Bij de keuze voor alternatieve geschillenbeslechting dient men zich niet alleen bewust te zijn van de aan die keuze verbonden financiële consequenties (zie ook de column van mr. Ester in het ONDERNEMERS belang Duin- en Bollenstreek), maar ook dat tegen een gegeven beslissing slechts op beperkte gronden kan worden opgekomen. Een inhoudelijke beoordeling van het geschil in hoger beroep is, tenzij partijen dat uitdrukkelijk hebben voorbehouden, in beginsel niet meer aan de orde, waarmee de mogelijkheden tot aantasting van de gegeven beslissingen beperkt is.

In een recent vonnis bevestigde de Rechtbank Amsterdam wederom dat de burgerlijke rechter bij het toetsen van een arbitraal vonnis zeer terughoudend te werk dient te gaan.

De Rechtbank overwoog dat:

"De wetgever heeft de mogelijkheid van aantasting van arbitrale beslissingen beperkt willen houden. Bij zijn onderzoek of er grond voor vernietiging bestaat, moet de rechter dan ook terughoudendheid betrachten. Deze regel hangt onder meer hiermee samen dat een vernietigingsprocedure niet mag worden gebruikt als een verkapt hoger beroep, en dat het algemeen belang bij een effectief functionerende arbitrale rechtspleging meebrengt dat de burgerlijke rechter slechts in sprekende gevallen dient in te grijpen in arbitrale beslissingen."

In bovengenoemde uitspraak maakt de Rechtbank nog maar eens duidelijk dat aantasting slechts in een beperkt aantal gevallen mogelijk is, zoals bijvoorbeeld:

• dat het scheidsgerecht zich niet aan zijn opdracht heeft gehouden;
• de uitspraak (of de wijze waarop deze tot stand is gekomen) is in strijd met de openbare orde of goede zeden; of
• de uitspraak is niet met redenen omkleed.

Overigens worden deze mogelijkheden ook beperkt uitgelegd. Zo is vernietiging omdat het arbitraal vonnis niet met redenen is omkleed slechts mogelijk wanneer de motivering ontbreekt, niet in geval van een ondeugdelijke motivering. Immers, aan de rechter komt niet de bevoegdheid toe om op basis van de stellingen van een partij dat het vonnis niet met redenen is omkleed een arbitraal vonnis naar zijn inhoud te toetsen. Dit uitgangspunt dient slechts in zoverre te worden genuanceerd dat met het ontbreken van een motivering op één lijn moet worden gesteld het geval dat weliswaar een motivering is gegeven, maar dat daarin enige steekhoudende verklaring voor de desbetreffende beslissing niet te onderkennen valt. Vernietiging is dan ook slechts mogelijk indien sprake is van een "sprekend geval". Het is uitdrukkelijk niet aan de burgerlijke rechter om de motivering inhoudelijk te toetsen.

De uitspraak van de Rechtbank Amsterdam is in lijn met en bevestigt eerdere jurisprudentie.